Vervolg Depressie en isolement
Mijn leeftijdgenoten studeerden en gingen stappen. Zoals het hoort op die leeftijd. Maar ik kon dat niet en raakte in een depressie en een isolement.
Op advies van de huisarts, zijn we naar een kliniek gegaan voor mensen met een eetstoornis. Tijdens de intake kreeg ik al een sticker opgeplakt voor ik überhaupt wat had gezegd. Mijn ouders zaten bij het gesprek en het viel hen ook op. Met een naar gevoel werd ik in een groep geplaatst met meisjes met eetproblemen. Ik was daar totaal niet op mijn plek. De naarste verhalen heb ik gehoord maar ze kwamen geen van allen overeen met mijn klachten. Ik kwam er slechter vandaan dan dat ik erheen ging. Na een paar keer heb ik samen met mijn ouders besloten dat ik daar niet meer heen zou gaan.
Weer tegen het zere been van mijn huisarts.
Terug naar ‘Aan de dood ontsnapt’
Vervolg Ik woog nog maar 47 kilo
Mijn arts bleef nog steeds beweren dat het tussen mijn oren zat en gaf mij alweer laxerende medicijnen en stuurde mij weer door naar het ziekenhuis. Daar schrokken ze van wat ze zagen maar ze begrepen ook niet waar het vandaan kwam. Omdat er al testen waren gedaan en deze goed waren. Als ik nog meer af zou vallen moest ik aan de sondevoeding. Ik sliep ook heel slecht en werd ernstig oververmoeid. Ik kreeg slaappillen, waardoor ik compleet van de wereld raakte. Ik heb ze daarom ook niet lang gebruikt. Deze periode is voor mij heel naar geweest.
Terug naar ‘Aan de dood ontsnapt’
Vervolg Alternatieve geneeswijzen en kwakzalverij
We hadden sterk het gevoel dat we bij de reguliere artsen niet verder kwamen. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij een osteopaat. Mijn huisarts vond het onzin en kwakzalverij, maar we zijn er toch mee door gegaan. Het heeft even geholpen, maar al snel kwamen mijn klachten terug.
De band tussen de huisarts en mij was zo slecht, dat we naar een andere huisarts zijn gegaan. Dat was een verademing. Een arts die open stond voor alternatieve geneeswijzen en die bereid was om met mij mee te denken.
Ik was intussen 20 jaar en ik startte opnieuw met een zoektocht naar hulp. Uiteindelijk kwam ik bij een Natuurgeneeskundig & orthomoleculair therapeut. Zij was de eerste die mijn ontlasting liet onderzoeken. Daar kwam uit dat ik een Candida infectie had en dat die er al lang zat. Mijn lever en darmen moesten jaren lang overuren draaien en waren erdoor aangetast. Door te ontgiften met natuurlijke producten en darmspoelingen, verdwenen de heftige klachten grotendeels. Mijn donkere kringen verdwenen maar de schimmel op mijn nagels was zo hardnekkig, die bleef.
Ik kwam weer in het ziekenhuis en kreeg daar een bacteriedodende pillenkuur. Niet alleen mijn schimmel verdween maar ook mijn buikklachten verdwenen bijna helemaal. Achteraf bleek, dat de Candida ook tijdelijk gedood werd. Het eten ging ook even wat beter en ik kwam wat aan.
Terug naar ‘Aan de dood ontsnapt’
Vervolg Afhankelijk van flesjes
In het begin at ik nog wel wat fruit, crackers en yoghurt, maar binnen een jaar at ik letterlijk niks meer behalve die flesjes. Ik was er compleet afhankelijk van geworden! Ik deed nog wel regelmatig darmspoelingen en kreeg pillen om mijn stoelgang op gang te houden. Doordat ik toen afhankelijk werd van de flesjes miste ik belangrijke voedingsstoffen. En dat ging ik in 2011 merken.
Terug naar ‘Aan de dood ontsnapt’
Vervolg Het was goed mis met mij
Ik moest meteen komen want het was goed mis met mij. Ik was compleet in paniek en mijn broer moest erbij komen om me te kalmeren. In angst gingen mijn vader en ik naar het ziekenhuis. Ik wist niet wat er met mij aan de hand was en ook niet wat ik kon verwachten. Bij de eerste hulp vertelde een arts me, dat mijn kalium-gehalte gevaarlijk laag was en dat ik met spoed opgenomen moest worden.
Terug naar ‘Aan de dood ontsnapt’
Vervolg Ik kon mijn handen niet meer bewegen
Mijn handen kon ik nog maar amper bewegen op sommige momenten en ik kon ook niet lang staan. Mijn lichaam hield het niet langer vol. Ik werd door de huisarts naar een orthopeed gestuurd. Die liet foto’s maken van mijn botten. Helaas zaten de feestdagen ertussen dus alles duurde langer dan normaal. In de eerste week van januari moest ik terug komen maar op de foto’s was niks geks te zien. De orthopeed vertrouwde het niet en hij stuurde me door naar een Internist.
Terug naar ‘Aan de dood ontsnapt’
Vervolg Mijn hart zou er binnen 2 weken mee gestopt zijn
Ik wilde gezond worden, geen flesjes meer! Want ik wist dat ik op deze manier nooit oud zou worden. Ik ben gaan sporten en ging op zoek naar iemand die mij kon helpen. Want ik kon niet zonder hulp van mijn angst voor eten afkomen of van de flesjes.
In 2013 tot 2014 zat ik bij een coach die beweerde mij te kunnen helpen. Het leek veelbelovend maar het werkte niet. Het lukte niet om te gaan eten.
Mijn zoektocht ging verder maar de hoop verdween hoe langer hoe meer. Mijn klachten gingen niet weg en de Candida kwam ook steeds terug. Ik wilde zo graag ’normaal’ worden. Ik was al 4 jaar niet op vakantie geweest, jaren niet uit eten geweest ik at al jaren niet gezamenlijk met mijn familie aan tafel. De dingen die voor de meeste mensen vanzelfsprekend zijn, lukte mij niet.